O dwóch takich co pojechali nad Bałtyk.

Jak już zapowiadałem, szykuję coś wielkiego.
Słowa dotrzymałem :) 

Piotrek - Gościu niesamowicie kumaty jeśli chodzi o wyprawy rowerowe. Można powiedzieć, że mój autorytet :). Miałam nieskromny zamiar pobić rekord jego dziennego dystansu :).

Zaraz po powrocie z Karpacza pochwaliłem się Piotrkowi. Powiedziałem mu pełen radości, że przejechałem 325 km. Zapytałem o jego rekord. Odpowiedział mi, że jego rekord wynosi 350 km..

Zgasił mnie..Nie ukrywam, że się trochę rozczarowałem. 

Od dłuższego czasu chodziła mi po głowie myśl o pojechaniu nad morze. Nikomu o tym nie mówiłem. Ale sam wyczytał mi z głowy tą myśl. Oczywiście się zgodziłem :) !

Zbieraliśmy się i zbieraliśmy. Terminy nas bardzo goniły, cały czas coś nam wypadało, awaria mojego roweru.. Czasami już wątpiłem czy się uda. 

Ale jednak! 

Zaproponowałem termin, sprawdziliśmy pogodę, opracowaliśmy trasę i ruszyliśmy! 

BAŁTYK 

-

 Przygoda życia, pobicie rekordów i przełamanie własnych słabości. 

Zastanawialiśmy się o której godzinie wyjechać. Kwestia dość ważna.

Ostatecznie ruszyliśmy ok. godz 15. 

 Z początku nie docierało do nas jeszcze to, że jedziemy właśnie nad Bałtyk. 

I to z Rogoźnicy oddalonej od morza o 473 km! 

Miały minuty, godziny i wstęgi czarnych dróg. 

Z chwili na chwilę oddalaliśmy się od domu i przemierzaliśmy coraz większą odległość. 

Postoje były krótkie- załatwienie najważniejszych potrzeb i w drogę. 

Gdy mijaliśmy tablice informującą o następnych gminach, powiatach, województwach "micha" cieszyła nam się od ucha do ucha..

Słońce nie raczyło z nami współpracować i nieposłusznie chowało się za horyzont- nadchodził wieczór. 

Ale na twarzach nie było widać żadnych grymasów! Tylko coś takiego, w sumie nazywajcie to jak chcecie. Sam nie wiem co o tym powiedzieć :P 

                                      Jeszcze w miarę jasno, przekraczamy Odrę. Tablica za nami nie wróży ciepłej nocy..

Prosto w stronę słońca.

Chwilę po zrobieniu drugiego zdjęcia musieliśmy odpalić lampki- zaczęła się noc. 

 Słońce znikło, pojawił się księżyc.. 

Temperatura nieubłaganie zaczęła spadać..

Deską ratunku okazał się ortalion przeciwdeszczowy i reklamówki jednorazowe, które ogrzewały nam stopy (osłona od wiatru). 

Miasta, wsie i niebo wyglądały w nocy powalająco.. To właśnie tej nocy widziałem pierwszą w życiu spadającą gwiazdę! 

Po godzinach spędzonych w ciemności, na rozmowach o wszystkim i wyczekiwaniu na wschód zaczęło pojawiać się słońce.

Byłoby zbyt pięknie, gdyby po prostu wyszło..

Temperatura spadła do 8 stopni Celsjusza! 

Chwila na fotkę i migiem na CPN by  ogrzać, napić się kawy i coś zjeść.

Czas na nas. Słońce na dobre się z nami przywitało. 

Gdy ruszyliśmy czekaliśmy z ubłaganiem na każdy ciepły dotyk słońca..

Już połowa za nami- ponad 300 km. I jazda przez noc też za nami :). 

+ 100 do wytrzymałości i morale.
Do radości jeszcze tylko 173 km :). 

Po 350 km złapał nas solidny kryzys. Jak to mówią- bomba nie wybiera.

Chwila odpoczynku gdzieś w środku pola..

Pozbieraliśmy się do kupy i ruszyliśmy! 

Cięgle jeden cel w głowie- Bałtyk! 

Ludzie pytający nas po drodze o to jak i skąd jedziemy i ile nam to zajęło, nie do końca nam wierzyli.
W sumie, mieli rację.. Kto NORMALNY ruszyłby w taką podróż na raz :). 

Ostatnie kilometry szły bardzo opornie..

Pojawiły się jakieś dziwne urojenia! 

Piotrek widział wielkiego pająka który chce go zjeść! 

Ja słyszałem wołanie z lasu :). 

Ostatnie 50 km ciągnęło się niesamowicie.. Nudne, jednostajne drogi i zmęczenie dawało się nam we znaki :).

Hmmm.. Stoimy nie siedzimy z wiadomych przyczyn..

Myk
Myk
Myk

Mielno 14-15 sierpnia 2013r
Dystans 473 km!
Czas Jazdy 20 godzin!
Czas bez snu 38 godziny! 

PRZYGODA I REKORD ŻYCIA!


Załączam tutaj mapki, które służyły nam jako nawigacja. Dodatkowo wypisaliśmy sobie wszystkie miejscowości, przez które przejeżdżaliśmy. Trzeba było zostawić coś w domciu, żeby domownicy nie dostali palpitacji serca z nerwów. :)

Pigułka z przygodami.

Moje przygody zawarte w pigułce, ażeby się za bardzo nie "wyjechać artystycznie" :P
Opisze w skrócie parę z moich ulubionych przygód rowerowych i  pofocę troszkę  :)  

A więc na pierwszy rzut idzie pierwsza poważniejsza wyprawa :) 

Mapka, kasa, w drogę ! 

Czechy 2012

141 km

Akcja trochę spontaniczna:) 

Wraz z kolegą (również Szymonem) złapaliśmy zajawkę na jakąś większą trasę :). 

Z mojej miejscowości do granicy Polsko- Czeskiej w Lubawce jest ok 70 km.

Dojechaliśmy do granicy "pofociliśmy" i zawróciliśmy. Teraz niby nic wielkiego ale wtedy był to dla mnie potężny wyczyn :).

Druga poważna wyprawa rowerowa.:). 

Trochę przygotowań, prace nad trasą i kondycją, sprawy organizacyjne i w drogę :). 

Jelenia Góra 2012.

175km.

Założenie było proste ! 

Jedziemy na paradę rowerów do Jeleniej Góry. 

Wraz z kolegą pokonaliśmy trasę do Jeleniej Góry, przejechaliśmy całą paradę a na sam koniec zahaczyliśmy się jeszcze na wywiad u znajomego radiowca w muzycznym radiu :) 

Przejechałem w ten czas 175 km na góralu na oponach 2,10 cala o potwornych oporach toczenia! 

Satysfakcja z całej wyprawy była tak wielka, że do tej pory pamiętam to uczucie, wraz z bólem nóg po powrocie. Ale o takich rzeczach się mniej wspomina :P 

Bach ! 

Przechodzimy do bieżącego roku. 2013

Na jednym z treningów napadła mnie myśl, żeby przejechać jeszcze więcej.

Przez jakiś czas jechałem w grupie:) po 70 km jechałem już sam. Wszyscy rozjechali się do domów.

Zajrzałem do portfela, popatrzyłem czy mam pieniądze.

Jest!

 Jest kasa, jadę :)!  

Przejechałem 202 km ze średnią 32 km/h.

Jechałem już na szosie:).

Niestety nie mam zdjęć z tego treningu. 

Po przejechaniu tych 202 km byłem jeszcze bardziej głodny ! czułem się naprawdę świetnie i chciałbym jeszcze jechać.. Ale samotność na rowerze wcale nie jest taka fajna :) 

Tak jakoś powtórzyłem parę razy:

208,240,254 km.

Duma duma duma ! 

I  jak dotąd największa wyprawa !!

Karpacz 2013

Przygotowanie treningowe jako takie było, czas na zakupy i ogarnięcie trasy.

jedziemy !

• Lubawka
• Przełęcz Okraj,
• Trening na trasie Górskich Mistrzostw Polski,
• Karpacz
• Złotoryja 

325 km po górach ! 

Przebicie wszystkich osobistych rekordów ! 

Jechałem z kolegą z klubu. 

Przyjechałem pod jego dom ok godziny 8. 

Pozbieraliśmy się i ruszyliśmy w drogę.

Jechało mi się wyjątkowo dobrze:) 

Nie obyło się bez dodatkowych kilometrów na błądzeniu. ( Ludność bywa złośliwa) 

Gdy zaczęliśmy jechać już po górach widoki naprawdę przyprawiały o gęsią skórkę :).

Tym bardziej jeśli ma się świadomość, że przyjechałeś tu o własnych siłach! 

Cóż opowiadać. Nie da się wszystkiego opisać. a jeśli chciałbym zajęło by mi to masę czasu i ryzykował bym przegrzaniem klawiatury. 

Było świetnie, nie obyło by się bez drobnych wpadek.. takich jak nerwy związane z padniętymi telefonami, i zbliżającym się zmrokiem. 

Mimo wszystko uważam to za przygodę która będzie w pamięci do samego końca :) 

 Wkręcony